Dinsdag het meest bekende dierenpark van Australie bezocht. De dierentuin van wijlen Steve Irwin. We hadden ons hier veel van voorgesteld en hebben echt een topdag gehad. De dierentuin loopt over van informatie over Irwin en zijn gezin. Overal posters, foto’s, info, souvenirs en commercie rondom Steve. Maar eigenlijk helemaal niet storend. Het geeft het park een duidelijk gezicht en al gauw wordt duidelijk met hoeveel passie aan deze dierentuin wordt gewerkt. Heel veel bijzondere dieren waarvan de meeste in grote en vooral schone bossen, tuinen of kooien leven. Er zijn om de haverklap shows of voermomenten waardoor je als je niet oppast ook nog gestresst door het park gaat rennen. Het hoogtepunt van de dag is een show met krokodillen, slangen en vogels in een stadion zo groot als dat van NAC (okay, ietsje kleiner dan). Dit geeft aan hoeveel mensen er in het hoogseizoen worden verwacht. Voor de kids was het contact met de dieren echt heel bijzonder. Ze hebben koala’s vastgehouden en geaaid, kangaroo’s geaaid en olifanten gevoerd. De koala’s en kangaroo’s liepen los rond in een park waar wij als bezoekers doorheen liepen. Zo liep Ellen de koala opeens voor ons op straat met naast haar een leguaan. We hebben jonge kangaroo’s bij de moeder zien drinken en aandachtig bestudeerd hoe jonkies bij de moeder in de buidel zitten…head first. Ik heb de hele dag gefilmd. Op dat moment is alles zo fascinerend waardoor we nu urenlang dierenbeeld op de camera hebben staan (gaap!). De show van Casper de krokodil was het meest spannend. Wat een enorme, dreigende dieren! Vanwege het relatief koude water was ie een beetje sloom en om zo’n beest dan toch uit het water te krijgen vraagt stalen zenuwen. Toen we aan het einde van de dag aan Noa vroegen wat ze het leukst vond gaf ze als antwoord: ‘als die meneer nog geleefd had en hij zelf de krokodillenshow had gedaan’. Het verhaal van de pijlstaartrog had blijkbaar veel indruk gemaakt!