Drie weken en drieduizend kilometer verder hebben we vandaag onze camper ingeleverd. Met pijn in ons hart omdat het een afsluiting is van een heel ondernemende, indrukwekkende en leuke tijd. Anderzijds leef je er ook naartoe en alsof het zo moet zijn ben je dan ook wel weer klaar met het camper leven. Met gemak hadden we dit nog een tijd volgehouden, maar het is ook wel weer goed zo. Niet meer iedere dag de zithoeken ombouwen tot slaapplekken, de camper na ieder uitje aansluiten op water en stroom, de ‘wc-emmer’ legen etc. Maar ere wie eer toekomt, Max nam deze klussen op zich en hij is dus met name blij dat dit erop zit. De meiden maakt het allemaal niet zo veel uit. Ze zullen de gezelligheid missen van het samen slapen, de vele spelletjes die we hebben gespeeld (met de reisvariant van Risk als absolute topper), de vele tekeningen die ze hebben gemaakt en waar de hele bus mee werd versierd, de optredens die ze hebben gefilmd voor de oma’s en nog veel meer. Onderweg hebben ze veel geslapen, uren gepraat over het nieuwe hockeyseizoen en het nieuwe schooljaar en pizza’s en cakejes versierd op de ipod. De muziek werd dikwijls verzorgd door Elton John vanwege zijn bijdrage aan de film Gnomeo & Juliet. Deze dvd is net als Risk heel typerend voor ons camper gevoel. Als we op een nieuwe camping kwamen werd deze door de meiden grondig verkend op zoek naar het zwembad, een speeltuin en vriendinnen. Maar zeker zo leuk vonden ze het douchen in de gezamelijke doucheruimtes en dan de shampoo naar elkaar doorschuiven… Als we een nieuwe plaats binnenkwamen gingen we als eerste naar het strand. De zee, de baai en de vergezichten waren op iedere plaats anders en telkens weer even mooi. Wat ik ook zal missen zijn de prachtige vogels en hun mooie gezang of geroep waar we iedere ochtend van wakker werden. En zo zijn er nog veel dingen te beschrijven die onze camperweken typeren. Het zijn maar drie weken, maar omdat je zoveel doet en zo dichtbij elkaar leeft lijkt het veel langer. En dat is maar goed ook. Als we straks weer in de routine van het dagelijks leven zitten hoop ik dat we regelmatig in staat zijn om het gezellige en saamhorige campergevoel weer even te herbeleven!