Inderdaad zondag nog een heerlijke relaxdag bijgeboekt. ‘s Ochtends geshopt en voor de lunch ons tegoed gedaan aan de taartjes van het franse bakkertje om de hoek. Voor Max niet erg want hij heeft zich ‘s middags uitgeleefd met eem plank in de golven. Plank gehuurd, wetsuit aan en hij had meteen vrienden. Hi made, how are the waves today… was de eerste vraag die hem werd gesteld. Dat is nog eens wat anders dan ‘where are you from?’. De golfsurfers leven echt voor die ene golf en in de tussentijd is het wachten en vooral keihard werken. Max kan het beamen. Ik denk dat de golven zo’n 2,5 meter waren en voordat je met je plank door de golven een eindje de zee in bent, ben je al doodop. Na een middagje oefenen lukte het om even te blijven staan! Dit onder luid applaus van de aanhang op het strand. De kids hebben aan het strand gespeeld en heerlijk met mij in de zon gezeten. Het was 20 graden, strak blauw en wij natuurlijk meteen in bikini op het strand. Alhoewel ik vaak aan het verhaal van Fiona moest denken over de Ieren die met 16 graden al liggen te zonnen aan zee. Net zo blij met het lekkere weer als wij waren. Om ons heen zaten de Aussies namelijk met kleren aan. Zij zijn de 40 graden gewend die het daar in de zomer is. ‘s Avonds nog gezellig ergens gegeten als afscheid van Byron Bubble. Zo noemen de inwoners van Byron Bay hun eigen dorp omdat ze zelf zelden de dorpsgrens over komen. Zouden wij ook niet doen als we daar zouden wonen!