Gisteren zijn we de hele dag op het water geweest. Met een grote catamaran naar het Agincourt Reef, een onderdeel van het Great Barrier Reef zo’n 70 km uit de kust van Port Douglas. We hadden gepicht op een super mooie dag met strak blauwe lucht en weinig wind. Geen rock & roll golven zoals bij onze eerdere uitstapjes. Het Great Barrier Reef is het mooiste en grootste koraalrif ter wereld. Het is 2300 km lang en loopt van Bundaberg tot aan Cape York in Noord Australie. Je kunt het zien vanaf de maan! De tocht naar het rif duurde 1,5 uur en was super mooi, maar niet te vergelijken met de aankomst op het rif. Je weet niet wat je ziet. Een blauwer dan blauwe zee afgewisseld met ‘bruine eilanden’, het koraal. Op het rif was een groot platform waar de boot vervolgens aanlegt. Op zich weer een groot commercieel gebeuren. Op het platform was een restaurant, je kon er duiken, snorkelen en met een onderzeebootje het rif bekijken. Alle mensen waren gewaarschuwd voor de Jelly Fish, de meest dodelijke kwal van Australie. Iedereen betaalde voor een raar lycra pak en sprong het water in. Als nuchtere hollanders hebben we hier niet aan mee gedaan. We hadden maar 3 uur op het platform en wilden uiteraard zoveel mogelijk van het koraal genieten. De stress sloeg dus al meteen toe bij aankomst. Snel de benodigde snorkelspullen regelen, eten en dan…. snorkelen. Noa vond alles okay, trok het zwemvest aan, flippers, bril en daar ging ze samen met Max. Tot ze onder water keek en zag hoe diep het was en de grote vissen die ineens wel heel dichtbij waren. Ook Eva had in haar fantasie geen rekening gehouden met de diepte en het overweldigende van de vissen en het koraal. Ze moest even wennen en was toen niet meer uit het water te krijgen. Vita ging er meteen  met Max vandoor en kwam razend enthousiast terug gezwommen. Vita en Eva zijn met Max heel ver gezwommen, door diep water maar ook door delen van het rif die heel ondiep waren en het koraal voor het aanraken lag. Daarna ben ik met de meiden geweest en hebben we genoten van enorme oesters, de soorten koraal, de kleuren en vele vissen. Er zijn 1500 soorten vissen en de meeste vissen zijn dan ook onherkenbaar. Papegaaivissen en oesters waren herkenbaar. Max stond oog in oog met een kanjer van 1 meter lang… Noa heeft met name staand op een platformpje met de bril op en de buis in het mondje naar de vissen staan te kijken. Wat ik eerlijk gezegd al heel knap vind omdat alles zo overweldigend is. Ook ben ik met Noa in een onderwaterboot langs het rif gevaren. Ze praat honderduit over de rog, de oester en met name de haai die we toen hebben gezien. En dan te bedenken dat die haai dus ook tussen de snorkelaars doorzwemt. Brrr… Ondanks de grote groep mensen waarmee je bent merk je daar weinig van als je eenmaal in het water ligt. De stilte, de prachtige onderwaterwereld en het hand in hand met de kids daar doorheen zwemmen maakt ook dit weer een super ervaring! Vrijdag nog een keer!!